“Verplichte certificering is een goed idee”

Eind oktober vorig jaar presenteerde het Aanjaagteam bescherming arbeidsmigranten onder leiding van Emile Roemer zijn definitieve rapport. Een van de voorstellen die het aanjaagteam deed, was de verplichte certificering van uitzendorganisaties. Dit voorstel roept de vraag op of verplichte certificering een goed idee is.

Rob Slagmolen benadrukt het grote probleem van het gebrek aan zicht op ongeveer twee derde van de 14.000 uitzendbureaus. Hij wijst op het bestaande SNA-keurmerk in de uitzendbranche, dat bedoeld is om fraude en illegaliteit tegen te gaan. Uitzendorganisaties die het keurmerk hebben, worden periodiek gecontroleerd, en dit heeft zich in de praktijk bewezen als een uitstekend instrument om betrouwbare uitzendorganisaties te onderscheiden van malafide partijen. Echter, slechts 4.600 uitzenders hebben ervoor gekozen zich door SNA te laten certificeren, terwijl ruim 9.000 uitzendbureaus alleen zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, waar ze nauwelijks worden gecontroleerd.

Volgens Slagmolen is het antwoord op het terugdringen van malafiditeit in de uitzendbranche niet het invoeren van meer regels. Hij gelooft dat de oplossing ligt in het verbeteren van het bestaande systeem van publiek-private samenwerking in de branche. Hij verwijst naar een veertien punten tellend actieplan van de ABU (Algemene Bond Uitzendondernemingen), waarin interessante ideeën staan, zoals het opstellen van een top-100 van malafide ‘veelplegers’ en de versterking van een persoonsgerichte aanpak met een bestuursrechtelijk bestuursverbod. Wat betreft verplichte certificering, zoals voorgesteld door de commissie-Roemer, ziet Slagmolen het als een mogelijke oplossing om malafide uitzenders aan te pakken, maar hij benadrukt dat er moet worden gekeken of dit niet in strijd is met andere regels, zoals mededinging. Hij pleit ervoor de mogelijkheden te verkennen, omdat er momenteel geen gelijk speelveld is.

Bron: ABU