“Grote zorgen over het tijdig certificeren van alle ondernemingen”

Per 1 januari 2025 wil het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheden een verplichte certificering invoeren voor alle firma die aan terbeschikkingstelling van arbeid meedoen. Voor inspectie-instellingen betekent dit fiks meer werk, wat tot uitvoer complicaties kan leiden. Kunnen zij dit aan? En wat zijn de benodigdheden om deze druk te kunnen compenseren.

“Op dit moment is het SNA-keurmerk, dat beheerd wordt door Stichting Normering Arbeid, voor uitzend- en payrollondernemingen nog vrijwillig,” zegt Julisa Fereijra-Phelipa van Normec Fair Labour Certification. “Nadat het SNA-keurmerk is aangevraagd, voeren wij als inspectie-instelling een inspectie uit op basis van de eisen die voor het keurmerk gelden.” Het ministerie van Sociale SZW wilt deze vrijwillige certificatie omzetten naar een verplichting. Fereijra: “Wij zijn blij met deze nieuwe wetgeving, omdat hiermee de basis wordt gelegd tot het creëren van een eerlijk speelveld.” En ook het geval dat inleners nog alleen maar zaken mogen uitvoeren met gecertificeerde bedrijven, tieren de inspectie-instellingen toe. “Je ziet regelmatig dat er bij uitzendorganisaties afwijkingen op het toepassen van de inlenersbeloning zijn,” voegt Willem Gassner van FlexSpect toe. “Maar vaak blijkt dan dat het de inlener is die zich bewust niet houdt aan de eigen cao. Zolang je die inlener niet aanpakt, blijft dat spelletje doorgaan.”

De inspectie-instellingen hebben zo een aantal verontrustingen over het realiseren van de bijtijdse certificatie van alle bedrijven in de komende twee jaar.

“Gezamenlijk inspecteren alle inspectie-instellingen twee keer per jaar zo’n 4.500 uitzend- en payrollbedrijven,” als voglt Gassner. “Door de verplichte certificering verdrievoudigd dat aantal. Daar komt bij dat het ministerie een aantal aanvullende eisen boven op het SNA-keurmerk wil. Deze aanvullende eisen zijn nog niet nader uitgewerkt. De vraag is dan ook of het gaat lukken om alle inspecties voor 1 januari 2025 af te ronden, indien er niet nagedacht wordt over een overgangsregeling.”

Om de nieuwe controles te kunnen uitvoeren, is het van belang om nieuw personeel te rekruteren en op te leiden om zo de paniek piek te dalen. Fereijra: “Wij pleiten voor een realistische benadering. De overheid dient de urgentie voor opdrachtgevers en opdrachtnemers nu al bekend te maken, zodat een stuwmeer aan inspecties eind 2024 wordt voorkomen.” Hedendaags zijn de inspectie-instellingen nog geen gesprekspartner van het ministerie, duidt Fereijra aan. “Ik hoop dat we snel een uitnodiging ontvangen en we vanuit onze praktijkervaring en kennis van de sector kunnen aangeven wat haalbaar is en wat niet.”

Adequate handhaving

Daarboven is het essentieel dat verplichte certificering gepaard gaat met voldoende handhaving. “Hoe gaat er straks met de verplichte certificering invulling gegeven worden aan de handhaving door de Arbeidsinspectie,” vraagt Fereijra zich af. “Dit zal een belangrijke sleutel zijn tot het beoogde effectieve resultaat van deze wetswijziging.” Als de pakkans niets is, blijft uitwassen ook met een verplichte certificering bestaan, stelt Gassner vast. “Zo zouden kwaadwillende inleners voortaan het label ‘zzp’ voor inhuur kunnen gaan hanteren, terwijl het gewoon ter beschikking stellen van arbeid is. Dat zogenaamde ‘waterbed-effect’ is een reëel risico. Zeker als er onvoldoende effectieve handhaving is.”

Bron: ABU